Wszędzie dobrze, ale w domu najlepiej

Powiem szczerze mam już dość tych rozjazdów - od półtora miesiąca nie udało mi się spędzić w domu ani jednego weekendu. Pewnie część z Was mi zazdrości, jednak dla mnie w tej chwili to już problem i uciążliwość, a nie radość. Co gorsza najbliższy weekend też spędzę poza Wrocławiem, bo mam zaplanowany wyjazd firmowy do Szklarskiej Poręby.

Ale wracając do robótek i tematów okołorobótkowych, to czas moze przypomnieć co tam się robi i na jakim jest etapie, bo pewnie większość z Was już straciła rachubę. Niech to będzie dla mnie motywacja, żeby skończyć większość z tych rzeczy jeszcze w tym miesiącu. Zatem pracuję nad:

• ogromny projekt (nic nie mówię, żeby nie zapeszyć, mam nadzieję, że już wkrótce będę mogła się Wam tym pochwalić) - początek, plan jest dobry, teraz trzeba go tylko ukonkretyzować i zamienić w czyn
• praca magisterska - wróciłam do niej po długiej przerwie i mam nadzieję, że tym razem uda mi się ją wreszcie poprawić i opublikować
• Tworzy.pl - na razie hula tam wiatr, ale mam nadzieję, że niedługo uda się w ten projekt tchnąć życie
• niebieska sukienka z Puchatki - brakuje półtora rękawa i kilku rzędów karczku, czyli gotowe jest około 80%
• sweterek z Baby Aplaki - mam mniej więcej połowę rękawów, albo nawet jeszcze mniej, przód ani tył nawet nie ruszone, gotowe jest zatem około 25%
• Chusta z Magic ArtYarn - dziergam już z drugiego kłębka, stan gotowości oceniam na jakieś 60%, ale muszę przyznać, że chętnie siadam do tego projektu, bo włoczka jest wspaniała, więc to właśnie chusta na największe szanse na skończenie w najbliższym czasie
• moja Haruni dla babuni - wciąż leży i kwiczy, ta cienizna nie działa na mnie motywująco, mam jakieś 30-40% planowanej wielkości
• śnieżne bolerko (nie pokazywałam chyba tego projektu na blogu) - wnerwia mnie że mam mnóstwo prucia (moher sic!) a na dodatek zabrakło mi włóczki, brakuje mniej niż połowy rękawa, od grudnia...
• Esmeralda także w stanie niezmienionym leży zakopana w torbie z aktualnymi robótkami, po kryzie i mankietach śladu nie ma..., nie wiem jak określić jej stan, w sumie pierwotny projekt został wykonany, ale okazało się, że trzeba troszkę go doszlifować, no i tak leży i czeka na lepsze czasy...
• Najnowszy projekt warszawski (rozpoczęty w weekend na obczyźnie) to szal z dość kudłatej włóczki w kolorze błękitnym, dość szeroki z ażurami, nie ma go chyba jeszcze nawet 5%
• Na koniec jeszcze pochwalę się tylko, że w międzyczasie zrobiłam kilka moherowych broszek-kwiatów, z których jestem bardzo zadowolona

Przepraszam, że dziś bez zdjęć, ale nie mam już siły na kombinowanie ze światłem i kompozycją, bo niespodziewanie usunęłam dziś ósemkę (zabieg miałam zaplanowany na czwartek i jak poszłam go dziś przełożyć, to się okazało, że w sumie jak nie mam lepszych planów na popołudnie, to mogę teraz, bo jeden z pacjentów nie przyszedł). Męczyłam się z nią od powrotu z Paryża i naprawdę dała mi w kość.

Może w następnym poście przy okazji prezentacji, którejś z prac opowiem wam jedną z paryskich historyjek...