Jak wycenić rękodzieło

Jak zachować tę chwiejną równowagę pomiędzy opłacalnością dla twórcy a możliwościami sprzedaży? Jak wycenić rękodzieło?

Kurs decoupage krok po kroku

Kurs obrazkowy techniki decoupage dla początkujących - jeśli nie wiesz od czego zacząć, to jest post właśnie dla Ciebie. Przejrzysty tutorial krok po kroku pozwoli ci ozdobić dowolny przedmiot techniką decoupage.

Dyplom magisterski - Urban terror

Oto moja praca dyplomowa. Cykl 5 linorytów o wymiarach 50x70 cm dotyczących tematyki urbanizacji oraz anatomii miasta, a także tego co zostaje, gdy w sztucznym krajobrazie zabraknie ludzi. Mroczne i kontrastowe grafiki wykonane tradycyjnie, przy użyciu prasy drukarskiej.

Co zrobić z resztek włóczki? Pomysł 1

Pierwszy post z cyklu pozwalającego pozbyć się resztek włóczki i pojedynczych kłębków. Subiektywna lista najlepszych wzorów, które wymagają niewiele surowca.

100 dni codziennego blogowania

Moje obserwacje po 100 dniach codziennej edycji bloga. Wszystko co się udało, co nie wyszło, no i oczywiście o tym co mnie zaskoczyło...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

poniedziałek, 29 grudnia 2008

Podsumowanie roku 2008 i plany na rok 2009





PODSUMOWANIE ROKU 2008
Jestem z siebie zadowolona, gdy trwający rok zbliża się do końca... Dużo się zdarzyło...
Najpierw zostałam skreślona z listy studentów czechologii, z czym musiałam się pogodzić mimo żalu. W kwietniu mieliśmy z Moim Mężczyzną piątą rocznicę i śmialiśmy się bardzo, że teraz to rzadko które małżeństwo tyle ze sobą wytrzymuje co my... W kwietniu też zaczął funkcjonować niniejszy blog, jako kolejny z kilku które prowadziłam - tym razem jednak z wyraźnym i jasno określonym celem - będę chwalić się moimi osiągnięciami robótkowymi i zawodowymi. I tak też się stało. na dodatek wreszcie możliwości i obsługa mi podpasowały, więc nie palnuję kolejnej przeprowadzki :D Poza tym pół roku spędziłam jeszcze w Nysie studiując dzielnie, a wolny czas poświęcając na kurs prawa jazdy. Zresztą pierwszy egzamin oblałam, a na następny nie było już jakoś czasu i okazji. Później przeprowadziłam się do Wrocławia do Mojego Mężczyzny i robiąc praktykę docieraliśmy się w życiu na swoim. Mimo zapewnień i deklaracji na wakacje wróciliśmy do domu - czas upłynął nam tu błogo i leniwie. Na krótki wypad wybraliśmy Bieszczady, gdzie spędziliśmy razem czas wyjątkowo przyjemnie z parą naszych przyjaciół. Od października znów mieszkamy razem we Wrocławiu na naszym zadupiu. Pod koniec roku zmobilizowałam się w sobie i znalazłam pracę, na dodatek w zawodzie, a nie w jakimś sklepie, więc tym bardziej jestem z siebie zadowolona i już nie mogę się doczekać nowego roku, żeby zacząc i się sprawdzić...
Z robótkowych osiągnięć udało mi się w tym roku zrobić dwa duże obrusy - jeden dla nowożeńców na prezent ślubny a drugi dla moich dziadków pod choinkę. Poza tym powstało też kilka haftów, i sporo prac szydełkowych. Oprócz tego szlifuje warsztat jeśli chodzi o technikę decoupage i powoli uczę się robienia na drutach. Zadowolona jestem z robionego na szydełku szalika i czapki, poza tym powstało trochę ozdób choinkowych, które będą niestety musiały poczekać do następnego roku. Robi się jeszcze narzuta na łóżko łączona z kwadratów (przerażają mnie duże wymiary planowanych prac, a takie kawałki są dla mnie akurat :) ) Poza tym w kończącym się roku zostałam szczęsliwym posiadaczem maszyny do szycia Janome i robię postępy w kwestii jej używania. Wciągnęła mnie również blogosfera a zwłaszcza jej robótkowa część, więc dużo czasu poświęcam na blożenie i raczej w nowym roku sie to nie zmieni.
PLANY NA ROK 2009
Najpierw plany takie życiowe :D Chciałabym spokojnie skończyć studia i obronić licencjat, może wezmę się też za studia magisterskie, żeby pójść za ciosem i wykszałcić się raz, ale gruntownie. Poza tym prawo jazdy by mi się przydało i postaram się w nowym roku pojeździć jeszcze i zdać egzamin parę razy (mam nadzieję, że niewiele). Poza tym idę do pracy więc i kasy będzie więcej i pomysłów na wydawanie jej nadmiarów równiez mi nie zabraknie jak sądzę. Kilka juz lęgnie mi się w głowie :D A pierwszym z nich jest nowy malutki laptop, która znalazłą się w moim finansowym zasięgu wreszcie - gadżeciaż ze mnie straszny... :D Marzy mi się też tablet i nawijarka do włóczki, ale to za jakiś czas, jak przekonam się, że naprawdę będę z tego korzystać, najchętniej bym sobie popróbowała na cudzym, bo nie chcę wywalić tyle forsy na coś niepotrzebnego. W nowym roku postaram się również schudnąć, bo dodatkowe kilogramy przytłaczają mnie jak balast, więc może uda się, że będzie mnie 10 kg mniej za jakiś czas, zobaczymy...
A z robótkowych planów mam nadzieje wyszyć lawendową fairy, skończyć zaczęty pled szydełkowy, od stycznia powoli robić kilka ozdób świątecznych w miesiącu, żeby się nie wić jak w ukropie pod koniec roku. Mam również mocne postanowienie, żeby wreszcie zacząć zarabiać na moich umiejętnościach - więc może jakieś kursy rękodzieła albo współpraca z internetowymi galeriami, heh i może dorobię się własnego sklepu w sieci... Poza tym chcę doskonalić to co już umiem i zdobywać nowe umiejętności. Mam nadzieję powykańczać wszystkie "trupy" z szaf i wreszcie nie mieć żadnych zaległości robótkowych. Myślę teraz nad haftem przestrzennym i nad drutami - to wiele nowych możliwości dla mnie... I wreszcie chcę sprzedawać swoje prace, bo i tak się rozłażą po świecie, a ja jakoś zawsze w ostatniej chwili rezygnuję, bo boję się porażki, ale już dość! Planuję też kupno manekina, zakup autorskich metek i druk wizytówek, bo te rzeczy kilka razy okazałyby się przydatne, a ich brak okazał się dotkliwy. Poza tym będe robić rzeczy sezonowe, na śluby, święta, komunie itp. oraz dla dzieci, bo jest to wielkość, która idealnie mi odpowiada - piękne przedmioty w mini rozmiarze :D Poza tym zabiorę się wreszcie za kilka rzeczy dla siebie, bo "szewc bez butów chodzi", więc i sweterek i jakaś torebeczka i etui na lapka albo komórkę. Poza tym muszę się pozbyć paskudnego zwyczaju robienia wszystkiego na ostatnią chwilę, chociaż raczej w tym względzie nie spodziewam się jakichś znacznych przełomów, bo jak nie mam bata przy dupie i siekiery nad karkiem,to nie potrafię pracować wydajnie... Poza tym chciałabym od razu wykańczać gotowe przedmioty - lakierować, prać prasować, krochmalić lub pakować ... Mam nadzieję zmienić jedną z moich szuflad z "trupowiska" i składziku w miejsce pełne gotowych przedmiotów czekających na nowych właścicieli. To wszystko na razie przede mną :D A pewnie znacznie więcej...
Z planów blogowych zobowiązuje się solennie do dalszego kontynuowania mojej pisaniny, bo blogowanie mnie wciągnęło, a świadomość, że Ktoś patrzy działa na mnie mobilizująco.W niedłgim czasie postaram się także wreszcie przygotować u mnie Candy blog, bo po tylu konkursach tego typu w jakich brałam udział należy się odwdzięczyć... Poza tym chciałabym w najbliższym czasie zmienić szatę graficzną bloga na coś naprawdę mojego i mam nadzieję, że uda się wstawić paski postępów dużych prac, żeby było widać, że nawet jak się nie blożę to robię coś pożytecznego :D Będę też w tym roku robić kronikę skończonych prac. W grudniu za rok opublikuję ją z kolejnym podsumowaniem roku, podobnym do niniejszego.
Plany na Nowy Rok zamaszyste i ambitne z czego zdaję sobie sprawę doskonale, ale znam siebie i wiem, że jak mało postanowię, to jeszcze mniej zrealizuję, a teraz nawet jeśli nie uda się ze wszystkim to będę miała satysfakcję...
Zdjęcia aktualnych prac niestety dopiero po nowym roku, bo nie wzięłąm z Wrocka sprzętu, żeby podpiąć aparat do kompa i zgrać fotki :D Heh, skleroza nie boli...

środa, 24 grudnia 2008

Wesołych Świąt !

Chciałabym życzyć wszystkim odwiedzającym mojego bloga zdrowych, spokojnych i radosnych Świąt Bożego Narodzenia spędzanych w rodzinnej atmosferze oraz wspaniałych prezentów pod choinką.

piątek, 12 grudnia 2008

Obrus na święta i miniaturowy haft...

Większość czasu zajmuje mi obecnie obrus, który musze skończyć przed świętami, bo będzie to prezent dla moich dziadków pod choinkę. Na razie powstaje brzeg z koronki brugijskiej (nowa umiejętność - ucze się w trakcie roboty, ale jest to prosta technika opierająca się tylko na kilku podstawowych oczkach), póżniej zostanie nim obszyta środkowa częś z bawełnianego płótna i jeśli zdążę powstanie szydełkowa wstawka lub haft na głównej materiałowej części.

Lubię robić duże prace, o czym przekonałam się robiąc obrus dla nowożeńców, czym chwaliłam się na blogu. tym razem będzie to jeszcze większa praca, bo skończone dzieło ma mieć wymiary ok 190 x 140cm. Póki co zużyłam już prawie 900 m kordonka Ariadna 120 tex x 2 (pracuję podwójną nicią, więc szybko ubywa materiału). Na zdjęciu stan obecny - z dzisiaj.

to będzie cześć świątecznego obrusa dla moich dziadków :D

Poza tym pochwalę się najmniejszym haftem jaki wykonałam do tej pory - jest to profil kobiecy hafrowany na kanwie o 90 oczkach na 10 cm. Wielkość to jakieś 3,5cm haftowane jedną lub dwoma nitkami muliny. Haft jest wykończony w specyficzny sposób, a mianowicie jest zatopiony w wielu warstwach przeźroczystego kleju Magic, dla ochrony przed zniszczeniem lub zabrudzeniem, ramkę stanowi kółko do firan podklejone kawałkiem materiału Na zdjęciu moneta daje odniesienie dotyczące wielkości przedmiotu. Część ściegów haftowane jest złotą nicią...

Miniaturowy haft krzyżykowy, profil kobiety

Poza tym próbuję szczęścia w kolejnych Candy - tym razem u IZIS, w Scrapowni u Madlinki, w Scrapkolandii oraz u Wendy

Ehh, zaroiło się w polskiej blogosferze od Candy przed świętami... Ale mnie to akurat nie martwi :D

środa, 10 grudnia 2008

Masa kredowo - klejowa

Masa kredowo-klejowa jest stosowana powszechnie do konserwacji bardzo różnych przedmiotów, m.in. ram, mebli, obrazów na deskach itp., a także jako masa podkładowa i wyrównująca powierzchnię pod ikony lub złocenie, ja użuwam jej czasem również do decoupage ma chropowatym drewnie.
Składniki:
Klej zwierzęcy (skórny lub żelatyna)
Kreda w proszku (szampańska lub bolońska ewentualnie zwykła malarska)
Poza tym potrzebny będzie słoik (najlepiej 1litr), garnek i palnik elektryczny lub gazowy (kuchenka)
Przygotowanie:
Przygotowujemy klej zwierzęcy - żelatynę według przepisu na opakowaniu (nieco mniej wody należy dodać) a klej skórny w następujący sposób: zalweamy klej skórny perełki zimną wodą w proporcji 1:7, zostawiamy do napęcznienia mieszamy co jakiś czas, aż wchłonie się cały płyn, odstawiamy na noc do lodówki. Następnego dnia ogrzewamy słoik w kąpieli wodnej na palniku pilnując, by nie przekroczyć temp. 55st. Celsjusza, bo klej straci właściwości lepiące (woda jest gorąca ale nie parzy w palec). Otrzymujemy roztwór klejowy o mocy ok. 12-13%.
Do przygotowanego kleju zwierzęcego przesiewamy kredę przez drobne sitko, odczekując aż porcje samoczynnie się zatopią w kleju. Nie mieszamy!!! Wsypujemy kredę aż do wysycenia cieczy i dodajemy madniar na wysokosć 1 - 1,5 cm.
Pozostawiamy masę w cieple, żeby nadmiar kredy się wchłonął. Po 2-3 godzinach wstawiamy masę do lodówki. Jeśli na masie pozostanie niewchłonięta kreda całość trzeba podgrzać a pozostały kożuch zdjąć.
Ze słoika wyjmujemy jednorazowo potrzebną porcję masy i stosujemy na ciepło jako podkład lub do wyrównywania lub w temp pokojowej jako kit do uzupełnień. Ciepła masa ma konsystencję ciasta naleśnikowego, chłodna jest stała.
Masa jest elastyczna, pęka w niewielkim stopniu, jest nieszkodliwa w razie połknięcia (nietoksyczna), może mieć niezbyt przyjemny zapach, można ją nakładać szpachelką pędzlem itp, masa musi pozostawać w lodówce, bo inaczej klej może się popsuć (jest pochodzenia organicznego)

piątek, 5 grudnia 2008

Który aparat cyfrowy wybrać?

Przy okazji rozmów na forum Dzianej Mafii odświeżyłam moją wiedzę o cyfrówkach i okazuje się, że przez te 2,5 roku odkąd zainwestowałam w mój aparat niewiele się zmieniło w kwestii jakości wyborów podejmowanych przy okazji zakupów tego typu sprzętu. Większość ludzi kieruje się reklamą albo opiniami znajomych, ewentualnie podpowiedziami z różnych grup dyskusyjnych itp. A przecież w każdym prawie sklepie z elektroniką można wypróbować upatrzony aparat, żeby stwierdzić, czy dany model jest dla nas odpowiedni. Korzystajmy z nieograniczonych właściwie możliwości wyboru - warto trochę się potrudzić, żeby znaleźć sprzęt, który autentycznie nam podpasuje. A nie jest to takie trudne, chociaż wymaga podstawowej wiedzy i ogólnie sprecyzowanych wymagań jakim ma podołać nowa cyfrówka. Niech więc wreszcie się przyda moje fotograficzne szaleństwo, które jak choroba ciągnie się za mną od wielu lat :D
Jaki typ aparatu wybrać?
Lustrzanki cyfrowe są przede wszystkim kosztowne, poza tym mają horendalnie drogi osprzęt i są skomplikowane w obsłudze, bo przeznaczone raczej dla profesjonalistów.
Jeśli chodzi o kompakty, to ich największą wadą są małe obiektywy, które niestety pogarszają jakość zdjęć.
Osobiście skłaniam się ku hybrydom. Łączą wszystkie zalety cyfrowej lustrzanki i zwykłego kompaktu, pomijając jednocześnie większość wad obu pozostałych typów. Mają rozsądną cenę, w miarę prostą obsługę i dobrą optykę, co zadowoli przeciętnego klienta, zartówno amatora jak i półpofesjonalistę.

Co jest ważne i jak to sprawdzić?
Ważnych jest właściwie tylko kilka rzeczy, bo z nich naprawdę się korzysta.
Zoom optyczny, czyli zbliżenia, im wyższa wartość, tym lepiej i nie ma tu żadnej górnej granicy (dla mojego aparatu to wartość 12x, czyli maksymalnie przybliża dwunastokrotnie, czyli lepiej niż przeciętna lornetka!), Cyfrowy zoom natomiast można między bajki włożyć, bo to nic innego jak mnożenie pikseli, na dodatek ze strasznymi stratami jakości, więc jego wartość nie ma znaczenia.
Odwzorowanie koloru czarnego, czyli na ile wiarygodnie aparat postrzega kolory i na ile jego percepcja podobna jest do ludzkiego oka. Można to łatwo sprawdzić w sklepie. Należy w tymcelu zrobić zdjęcie czarnego przedmiotu(im czarniejszy tym lepszy - jakiś aksamit szczególnie dobrze się nadaje), jeśli na zbliżeniu nigdzie nie ma kropek w innych kolorach (tzw. szumy czerni) to oznacza, że aparat poprawnie "widzi" kolory, Warto też zrobić test odwzorowania kolou fioletowego, bo aparaty mają z nim straszne problemy (jest połączenim barwy ciepłej i zimnej, więc daje pojęcie o odbiorze światła przez aparat)
Makro, czyli robienie zdjęć aparatem przystawionym blisko do fotografowanego przedmiotu. to również można łatwo przetestować na miejscu w sklepie, idealnie sprawdzi się jakaś dzianina z fakturą, sztruks, haft w formie, którą można mieć przy sobie (torebka, płaszcz, bluzka). Funkcji tej używa się dość częst
Warto zrobić również portret (choćby sprzedawcy:)), zdjęcie wnętrza sklepu i widoku prze okno, ponieważ portret, wnętrza i krajonrazy to najczęstrze tematy fotografii. Poza tym robiąc kilka zdjęć i mając aparat w ręce sprawdzimy również wygodę jego użytkowania i intuicyjność rozmieszczenia klawiszy i ergonomię. Dodatkowo przetestujemy również jakość stabilizacji obrazu, co jest bardzo ważne, bo cyfrówki są bardzo wrażliwe na drgnięcia ludzkich rąk
Warto mieć podwójne zródło zasilania - w zestawie z aparatem akumulator, ale wymienny np. z paluszkami lub bateriami inneego typu - idealne rozwiązanie w kryzysowej sytuacji, bo prąd można wziąć zewsząd i baterie nie padną w najważniejszym momencie.
Fajnie jeśli ustawinie ostrości jest w pierścieniu na obiektywie, tak jak w starych aparatach analogowych (przyzwyczajenie jednak robi swoje, bardzo mi tego brakuje w moim)

Lampa błyskowa powinna być wbudowana w aparat i mieć możliwość wymuszenia błysku, bo daje to możliwość wieloplanowych fotografii i sama się dostosowuje do aparatu
Duży wyświetlacz pozwala na bieżąco oglądać fotki w zadowalającej wielkości

Przydaje się też osobny przycisk kosza, bo z cyfrówek usuwa się mnóstwo zdjęć
Co nie jest ważne?

A dodatkowymi akcesoriami i oprogramowaniem nie ma się co podniecać, bo i tak się go rzadko używa o ile w ogóle. Tak samo sprawa się ma z mnóstwem różnych filtrów i programów tematycznych (mam ich kilkadziesiąt a używałam w ogóle w ciągu 2,5 roku może 4, a robię bardzo różnorodne tematycznie zdjęcia dobrej jakości)
Tak samo rzecz się ma z oszałamiającą liczbą MPX, mam 7,1 i właściwe nie zdarza mi sie używać takiej rozdzielczości, wszędzie muszę zmniejszać fotki i to znacząco...(wielkość zdjęć to ok 4x standardowy pulpit 1024x786). Programy manualne też nie są aż tak ważne, bo większość zdjęć robi się na automatycznych ustawieniach, dobrze jednak jeśli aparat ma możliwość ustawienia ostrości i parametrów samodzielnie, bo można wtedy uzyskać świetne rezultaty.
Na koniec pochwalę się tym co mam, chociaż szczerze przyznam, że nie jestem pewna czy wybrałabym ten konkretny model po raz drugi. Pamiętam, że wahałam się wtedy jeszcze między Sony (jakiś aktualny wtedy model, nie pamiętam dokładnie) i innych nie brałam pod uwagę..

Panasonic Lumix DMC fz7


piątek, 28 listopada 2008

Rysunek, malarstwo, sgraffito...

Rysunek, obraz, sgraffito...
Znowu DUŻE zdjęcia, może potrwać zanim się załadują :D
Najpierw rysunki, dwa, dla kontrasty - czarno na białym i biało na czarnym, oba bardzo lubię, jedne z pierwszych z których byłam zadowolona (bo ja niestety dużo od siebie wymagam i od innych),


Poza tym sgraffito, dawna technika, popularna szczególnie w renesansie, polegająca na wycinaniu lub wydrapywaniu obrazu w świeżym wielokolorowym i wielowarstwowym tynku na bazie ciasta wapiennego (inny tynk się nie nadaje ze względu na wyjątkowe właściwości wapna) ozdobnych obrazów- ładne trwałe i efektowne. Poniższa fotka jest w tej chwili jedyną dokumentacją i pamiątką jaka mi została po tej pracy, która została zniszczona, żeby zrobić miejsce dla nowszych. Swoją drogą zrobiona była (jak wiele innych) na ścianie w piwnicach budynku mojej szkoły, a jest to miejsce magiczne, bo właściwe wszystkie ściany są zdobione albo sgraffitami, albo gzymsami o bajecznych niekiedy kształtach. Niektóre z tych prac naprawdę powalają na kolana, zdarzają się takie, które wymagały nawet ponad 100 godzin pracy bez przerwy (tynk nie może związać i zastygnąć). Naprawdę dzieła sztuki... A jest ich w piwnicach kilkadziesiąt, może nawet około stu... Poniższa kobieta to jakieś 20 godzin pracy (liczone z nałożeniem tynku, ale bez przerw na jego podeschnięcie przed wykrawaniem), wymiary to ok.150x150cm, a może mniej, nie wiem...

I na koniec szkic do barokowego obrazu olejnego, wykonany akrylową farbą (jeden kolor !!!) na bawełnianym podobraziu. Nie pamiętam jak obraz się nazywa w rzeczywistości, ale znany jest pt."Matka Boska Żebraków", bardzo mi się podoba...

czwartek, 27 listopada 2008

Fotograficznie - Nysa

Niniejszym powstała na blogu nowa kategoria wpisów, której zadaniem będzie uzewnętrznianie mojej najbardziej zakorzenionej pasji jaką jest fotografia. Wierzę, że się Wam spodoba...
NYSA - Piękne miasto na południu Polski, obecnie w granicach woj. opolskiego, dawniej księstwo biskupów wrocławskich, pochodzi stąd bł. Maria Merkert, miasto ma wiele zabytkowych kamieniczek, kilka zabytkowych kościołów i jest potężnie ufortyfikowane, ponieważ było twierdzą za "niemieckich czasów".W mieście warto zobaczyć muzeum miejskie, liczne kościoły z różnych epok i katedrę o najbardziej stromym dachu w Europie, oraz skarbiec przy katedrze. Warto też trochę pochodzić i pooglądać różnorodne fortyfikacje miasta.
A dla mnie osobiście to sentymentalne miejsce, gdzie studiowałam i mieszkałam przez 3 lata i chociaż już z niego "wyrosłam" i przeniosłam się do Wrocławia w październiku nadal mam do tego miasta wielki sentyment i kilka moich miejsc rozlokowanych w nim i jego bliskim sąsiedztwie. Myślę, że jedno spotkanie z Nysą widzianą moim obiektywem to będzie za mało, więc na razie tytułem wstępu...
UWAGA DUŻE ZDJĘCIA, MOŻE TROCHĘ POTRWAĆ ZANIM SIĘ ZAŁADUJĄ!
Najpierw mostek przy samej rzece Nysie, który jednakowoż nie pozwala jej przekroczyć a jedynie spina dwa brzegi bardzo krótkiego kanału do nieczynnego ( i chyba w ogóle już nieistniejącego młyna w centrum miasta)

Teraz dwa zimowe zdjęcia, wprawdzie zzeszłego sezonu a nie świeże ale i tak urocze. Na pierwszym z nich potężna wieża ciśnień (za każdym razem mi się kojarzy fallicznie :) ),obecnie już nie używana, która dumnie stoi koło budynku, gdzie się kształcę. Na drugiej fotce cmentarz poniemiecki przy fortach, obecnie chyba bardziej park niż nekropolia, z dala od hałasu miasta, miejsce na zadumę...


Na koniec jeszcze dwa kadry, które bardzo lubię - fragment rzeźby spod budynku mojej uczelni i przypadkowa brama z przypadkowym gołębiem :D


Zaznaczam, że zdjęcia są wykonane przeze mnie i objęte są prawami autorskimi, w razie ich użytkowania proszę Czytelniku podaj chociaż link skąd czerpiesz ...

sobota, 15 listopada 2008

Maszyna do szycia Janome JR 1012

Bardzo jestem zadowolona z mojej maszyny, jest cicha (ledwie szumi przy użytkowaniu), wygodna i intuicyjna, wyjątkowo prosta w obsłudze, w zestawie z czytelną, skuteczną i zrozumiałą instrukcją obsługi, w której dodatkowo wszystko tłumaczą rysunki Jak-dla-debila (typ tłumaczenia, który lubię najbardziej, gdy nikt nie zakłada, że coś jest za proste, żeby to wytłumaczyć) W sumie maszyna nie była droga, chociaż w porównaniu z polską produkcją nie była też całkiem tania - kosztowała ok.550zł, na tyle mogłam sobie pozwolić zarabiając na praktykach... W ramach promocji dodano do niej jeszcze komplet kilkunastu różnych stopek, które znacznie zwiększają jej możliwości (można było wybrać zamiennie maszynę Mini Sew Janome). Kupowałam ją przez Allegro i staram się traktować to jak inwestycję...

Póki co przede wszystkim skracam spodnie rodzinie i znajomym, ale mam też na koncie m.im. ratowanie ukochanego plecaka (bo kaletnik powiedział, że naprawdę się już nie da tym razem...), kilka torebeczek, które czekają na wykończenie, jakieś drobiazgi ozdobne, kilka prostych ekotoreb, kilka przeróbek ciuchowych i inne tego typu bzdury.

Maszyna szyje szybko i równo, przebija się nawet przez wiele warstw twardego materiału (lubię szyć dżins, sztruks itp.), ma regulowaną szerokość i długość ściegu, kilka prostych ściegów ozdobnych i elastycznych, ścieg owerlokowy, obszywanie dziurki półautomatyczne, bieg wsteczny, regulację naciągu górnej nici, wolne ramię do szycia nogawek i rękawów i jasną lampkę. Mogę z czystym sumieniem polecić ją komuś, kto tak jak ja chce się uczyć szycia maszynowego. A z jej obsługą nawet ja nie miałam najmniejszych problemów, chociaż nigdy wcześniej nie miałam z maszynami do czynienia i musiałam się nauczyć wszystkiego od zera. Zaprzyjaźniłyśmy się :D

Więcej informacji o Janome 1012 na stronie producenta i polskiego dystrybutora (stąd mam moją maszynę)

Maszyna Myszy czyli Myszyna :D, tak o moim cudeńku mówi Mój Mężczyzna i bardzo podoba mi się to określenie, więc sama często go używam. Na zdjęciu powyżej Myszyna w pełnej krasie :D Proszę się zachwycać :D

wtorek, 14 października 2008

Renowacja metalu - brąz i mosiądz

Popołudnie poświęciłam na odnowienie dwóch metalowych drobiazgów - jeden to moja zdobycz z ostatniej giełdy staroci - będzie to prezent dla mamy, drugi to prezentacja moich umiejętności na początek współpracy w zakresie renowacji z jednym z wystawców w/w giełdy. Z efektów jestem nawet dość zadowolona.

Jak zwykle podstawowym narzędziem pracy konserwatorskiej okazały się pałeczki do uszu i zużyta szczoteczka do zębów :D Poza tym stosowałam rozcieńczony kwas siarkowy, pastę polerską i Duraglit. Po użyciu odczynników wszystko wymyłam wodą z płynem do naczyń i na koniec wytarłam do sucha papierowymi ręcznikami.

Popielnica ma prawdopodobnie ok. 70, może 100 lat, jest zrobiona z brązu, ptak to prawdopodobnie przepiórka, wokół liście akantu, popularny motyw myśliwski

Secesyjna mydelniczka,postać kobieca w zwiewnym materiale, min.100 lat, niejednorodny stop, odlana w mosiądzu, po jednej stronie kilka głębokich wżerów (korozja zniszczyła mniej odporny metal całkowicie pozostawiając niewielkie dziurki). Urzeka mnie kilka drobiazgów w tym niesamowicie precyzyjnym odlewie- zarys obu stóp, dłonie, czy miękkość szat... Małe arcydzieło metalurgii... Naprawdę piękna rzecz, a cena wyjątkowo okazyjna, głównie ze względu na zły stan, brud przykrywał wszystkie subtelności i ukrywał urok tego secesyjnego drobiazgu.

środa, 17 września 2008

Komplet słoneczny cd.

W międzyczasie powstała również kolejna część kompletu słonecznego - tym razem wyjątkowe wyzwanie - parapet wielkości ok. 0,5x2 m! Jestem z niego szczególnie dumna. Było mnóstwo wycinania w sumie pewnie jakieś 10 godzin, ale efekt naprawdę jest wybitny.

Użyte materiały to farba akrylowa Nobiles koloru Cafe Latte,papier do decoupage To Do z motywem słoneczników (i dwa kocie drobiazgi również tej firmy), klej Magic rozmieszany z wodą i Nitrolakier firmy Śnieżka (mój typ - pięknie wygląda, mozna go kupiś w malutkiej puszeczce i jest rozsądny cenowo)

wtorek, 16 września 2008

Weselmy się!

W weekend byłam na weselu pod Kielcami. A że nie wypada do Młodych udać się z pustymi rękami musiałam najpierw ostro popracować, bo niestety finanse przed powrotem na studia nienajlepsze.

Przerobiłam znacznie ponad dwa metry kwadratowe drobnotkanego bawełnianego płótna, ponad pół kilometra nici poszło na szydełkową wstawkę i delikatna koronkę wokół, poza tym obszyłam ręcznie ściegiem dzierganym 8 metrów tkaniny. W sumie jest to jakieś 2 tygodnie pracy na pełen etat. Heh, kolejny przyczynek do zastanowienia się nad cenami rękodzieła w Polsce ...

I na koniec konkluzja, że nie byłoby mnie stać na kupno takiego obrusa, mimo że koszta materiałów to tylko ok. 50 złotych... Jednak same materiały to zdecydowanie za mało żeby mógł powstać taki obrus.

Kurcze, żeby opłacało mi się robić coś takiego jeszcze raz musiałabym później zażyczyć sobie za to chyba z 500 zł, a mało kto byłby gotów zapłacić taka cenę za moją pracę.

Mnóstwo pracy i ogromna satysfakcja po skończeniu tego dzieła. Młodym obrus bardzo się podobał :D

wtorek, 2 września 2008

Pierwsze kołderkowe kwadraciki

Z dumą oznajmiam wszem i wobec, że zkończyłam pracę nad pierwszymi kwadracikami do kołderek za jeden uśmiech. Przy okazji powróciła miłośc do haftu, pierwsze moje zauroczenie craft'owe. Wczoraj uświadomiłam sobie przy okazji porządkowania mulin, że w zasobach mam jeszcze motki Ariadny z czasów zamin firma zaczęła numerować kolory. Jakby nie patrzeć minęło juz z górą 9 lat odkąd cioteczna babcia poświęciła tydzień na nauczenie mnie tego, co sama potrafiła. I tak jak wtedy najbardziej wciąż lubię haftowanie i szydełko mimo, że moje horyzonty są teraz nieporównanie szersze niż wtedy...

Poza tym dzisiejszy dzień muszę zaliczyć do wyjątkowo udanych - po pierwsze przyszły do mnie wreszcie wyczekiwane książki z Merlina i kupiłam płótno na obrus, który będzie prezentem na ślub, na który szykuję się w niedługim czasie.

A na koniec przedstawiam - oto Miś Kołderkowy i Pan Smerf :D

Miś haftowany na akcję "Kołderki za jeden uśmiech"
Smerf hafrowany na akcję "Kołderki za jeden uśmiech"

Kanwy są są zgięte od tamborka i nie były prasowane - stąd drobne zagniecenia :D

czwartek, 28 sierpnia 2008

Prezent

Poczucie winy przeogromne przygnało mnie wreszcie przed monitor. Otóż czas już jakiś temu dostałam wygraną od baglady torebkę-kosmetycznę no i wreszcie wklejam jej zdjęcia... Jestem nią zachwycona, jest piękna staranna i oryginalna! CUDO!!!

Przepraszam za opóźnienie :D

Bardzo dziękuję Autorce...

poniedziałek, 25 sierpnia 2008

Kołderkowe ciocie - Akcja "Kołderki za jeden uśmiech"

Niewiele jest możliwości w jakie rękodzielnik może swoją pracą bezpośrednio komuś pomóc i przyczynić się do wzrostu ogólnego poziomu dobra i ludzkiej rzyczliwości na świecie. Dla chcącego jednak zawsze znajdzie się stosowna możliwość... Tak oto przez przypadek odkryłam akcję "Kołderki za jeden uśmiech". Grupa kobiet z całej Polski (jest ich prawie 800!) z dobrego serca, charytatywnie poświęca swój czas, umiejętności, chęci i nie ukrywajmy również pieniądze na szycie kołderek dla przewlekle chorych dzieci.

Idea jest prosta - ktoś gdzieś potrafi haftować krzyżykiem (co jest naprawdę łatwe), postanawia pomóc, odwiedza stronę akcji, wybiera dziecięcy wzór i haftuje kwadracik, następnie wysyła go do "kwatery głównej", tam zajmują się nim następne osoby, które archiwizują go i jeszcze inne, które zszywają kwadraciki w kołderki. Koszty i nakład pracy dla poszczególnych osób jest znośny, a efekty pracy zespołowej powalaja na kolana. Każda kołderka jest inna i dzieci dostają je oczywiście za darmo, jako podarunek. Tak na marginesie jest to prezent od właściwie całkowicie obcych ludzi, których poruszyło ich nieszczęście.

Dla ułatwienia pracy osobom zszywającym kołderki przy tworzeniu kwadratów należy przestrzegać kilku regół, które są opisane TUTAJ

Dla osób, które podobnie jak ja chciałyby pomóc, ale boją się terminów istnieją dwie możliwości - kwadraciki zapasowe, o których przeczytacie TUTAJ oraz/lub podusie-przytulanki, o których więcej TUTAJ

Zachęcam do współudziału w projekcie, szczególnie osoby szyjące, bo ich brakuje i hafty muszą czekać na swoją kolej do zszywania.

Na koniec kilka przykładów (więcej można zobaczyć w GALERII)

Podusia Formuła 1, zdjęcie z kołdrekowej galerii

Kołderka Dla Wiktorii, Zdjęcie z kołderkowej galerii

Kołdrka dla Maksa, zdjęcie z kołderkowej galerii

środa, 20 sierpnia 2008

Obrazki decoupage

Świeżutkie jeszcze ciepłe, właściwie dopiero co opóściły "warsztat produkcyjny" na moim biurku... Wprawdzie robiły się dosyć długo, ale jestem naprawdę zadowolona z efektów...

Technika:decoupage

Materiały: płyta mdf, farby akrylowe, serwetki papierowe, lakier nitro

Deseczka ozdobione tachniką decoupage z paryską parą w kawiarni

Deseczka ozdobiona techniką decoupage, motywem galopującego tabunu koni

wtorek, 19 sierpnia 2008

Album dla mamy

Jedna z zaległych prac - zrobiona jeszcze w maju... Heh, jakoś nie było okazji się nim chwalić :D
Prezent dla mamy z okazji jej święta, album scrapbooking

piątek, 8 sierpnia 2008

Powakacyjnie...

Wróciłam dziś z Bieszczadów.

Było cudownie. Pogoda nadspodziewanie piękna. Widoki fantastyczne. Góry znów pogroziły man palcem, żeby nie zapominać o ich potędze, chociaż to wcale nie jakieś Himalaje..

Przywiozłam mnóstwo zdjęć, odpoczęłam i głowę mam pełną znów marzeń i planów. A chęci do pracy i tworzenia nie miałam takiej chyba nigdy więc wkrótce blog zapełni się świeżymi pracami, które są już częściowo w toku. Obecnie jedynym moim problemem poza 16 odcinkami House'a do obejrzenia, jest brak netu, ale mam nadzieję ,że to się wkrótce zmieni i znów będę na bieżąco z blogiem. Póki co proszę o cierpliwość i wyrozumiałość tych, którzy czasem tu zaglądają...

Widok na Połoninę Caryńską z Połoniny Wetlińskiej

niedziela, 22 czerwca 2008

Materiały, bigle do torebek i znacznie więej...

Z Wrocławia wróciłam z niezłymi trofeami. Efektem całodziennego biegania po mieście są przede wszystkim różne bigle do torebek, trochę materiałów i jakieś dodatkowe drobiazgi. Oto moja zdobycz. Teraz czeka na przerób :D

Bigle, zapięcia do torebek, materiały

Wczoraj zabrałam się za szybie torebki. Jak dotąd prułam ją jakieś 5 razy, a to na pewno jeszcze nie koniec. Ale to nic, nie poddam się :D

Pokochałam szycie, moją nową maszynę i torebkowanie. Na razie jest pewne tylko to, że torebka będzie mała, nieprzywoicie pomarańczowa i ze wreszcie będzie taka jak trzeba :D Walczę więc z materią i świetnie się bawię.

Poza tym na skończenie czeka jeszcze kilka rzeczy w różnym stadium zaawansowania, więc jak sypnie nowościami, to od razu hurtowo...

czwartek, 19 czerwca 2008

Klucznik decoupage

Praca ma już jakiś czas, był to prezent dla cioci, która lubi przebych i kolorki. W sumie mimo nieco barokowo-ozdobnikowych zapędów wygląda to całkiem nieźle. Technika decoupage pozwala na niesamowitą różnorodność stylu, między innymi dlatego tak ją lubię...

Materiały jak zawsze te same: drewniana skrzyneczka, farby akrylowe, gąbeczka, klej, nożyczki, serwetka z motywem fiołków, lakier na wierzchu :D

Szafeczka na klucze dla cioci, ozdobiona techniką decoupage, motywem fiołkowych bukiecików

Obecnie na warsztacie szydełko, powstaje prezent ślubny - duży obrus oraz torebka, które swoje już odleżała w szafie przekładana wiele razy i odkładana na później.

Jadę dziś do Wrocławia, więc czeka mnie 3 godziny jazdy busem, może już coś skończę po drodze. Poza tym cieszę się, bo odbiorę zapięcia do torebek i może kupię jakieś fajne materiały :D Jak wrócę to może się pochwalę zdobyczą...

wtorek, 3 czerwca 2008

Pierwsza torebka

Jestem z niej naprawdę zadowolona, chociaż w trakcie pracy nie obyło się bez pomyłek i poprawek. Dużo się jednak dzięki temu nauczyłam. Jest to ten sam wzór co przy brązowej torebce filcowej, ale większy, z podszewką, bez dekielka zakrywającego otwór, ale za to wiązana, żeby chronić zawartość przed niepowołanymi dłońmi. Największa różnicę stanowi jednak materiał - zamiast dość sztywnego filcu użyłam wełny, co dośc pokomplikowało sprawę, ale jakoś wybrnęłam :D Torebka powstała dla mnie głównie z uwagi na trwający u mnie w ostatnim czasie szał na fiolety i nadmiar fioletowej wełny, która już swoje odleżała w szafie :D Poza tym postanowiłam, że jako moja pierwsza praca w tej dziedzinie zasługuje na honorowe miejsce w pamięci i nie nadaje się na sprzedaż, dlatego powstała taka rzecz, jaką chciałam i potrzebowałam posiadać. Podszewka wykonana chyba z żorżety, którą również znalazłam w odmętach szafy i akurat pasowała kolorystycznie. Gruby pleciony pas zaś upolowałam w lumpeksie.

Toredka jest baaaardzo pojemna, chociaż na to nie wygląda...

Torebka szyta jest całkowicie ręcznie, bo powstawała zanim zdecydowałam się na kupno maszyny do szycia. powstawała ok. półtora tygodnia ze względu na sporą ilosć elementów do wycięcia i zszycia.

Pierwsza praca torebkowa

poniedziałek, 2 czerwca 2008

Drobiazgi z filcu - torebeczka, etui i saszetka :D

Cały weekend poświęciłam na niniejsze dzieło :D

W skład filcowego zestawu wchodzą saszetka na drobne, etui na telefon i pięciościenna oryginalna torebka

Materiały:filc tłoczony we wzory - ciemnobrązowy, guziki, sznutek syntetyczny, nity, igła i nici bawełniane, klej, zatrzaski

W skład zestawu wchodzi oryginalna, pięciościenna torebka, uroczy portfelik i spore etui na komórkę (lub sprzęt grający). Torebka ma ruchome wieczko zapinane na 3 zatrzaski, nie ma podszewki, ale estetyczne wykonanie wewnątrz tego nie wymaga, tym bardziej że filc się nie strzępi i nie musi być podszywany. Wielkość torebki to ok.20cm wysokości, w najszerszym miejscu torebka ma również ok. 20cm, a średnica otworu to ok. 12cm.

poniedziałek, 26 maja 2008

Złota serwetka szydełkowa

Serwetka z syntetycznych nici Ariadna. Jej plusem jest to, że można ją prać w pralce :D

Długo leżała nieskończona i jestem dumna, że wreszcie sie z nią zabrałam. Wprawdzie nie jest duża, ale w sumie wcale nie musi być...

Wykonana na szydełku kwadratowa serwetka ze złotych nici syntetycznych

Dziś Dzień Matki, więc wszystkim mamom, a szczególnie mojej, życze wszystkiego najlepszego z okazji ich święta.

sobota, 17 maja 2008

Pierwszy scrapbooking

No i stało się - popełniłam pierwszego scrapka. A zaczęło się tak niewinnie...
Wreszcie zaczęłam wykorzystywać pierwsze elementy z zasobów powstałych po wielkich zakupach, więc wytrąciłam Mojemu Mężczyźnie z ręki argument, że nie ma nowych zakupów dopóki nie zacznę korzystać z tego, co już mam... Ale jestem z siebie dumna, tym bardziej, że jakoś nie mogłam się zabrać.
Najpierw komplet (lub nie :)) dla chłopca i dziewczynki. Scrap zawiera miejsce na wklejenie zdjęcia, trochę ozdób oraz osobną, wydzieloną przestrzeń na krótki opis. Obie ramki są do kupienia, ponieważ powstały z potrzeby serca a nie na zamówienie. Format to 20x15 cm
Scrapbookowa ramka jest idealna do podarowania komuś bliskiemu, albo jako oryginalna oprawa do fotografii maluchów.
Pierwszy scrapbooking - wersja dla dziewczynki
Pierwszy scrapbooking w karierze - wersja dla chłopca
Materiały: baza - karton 1600g/m, wstążki, aksamitka, puncher kwiatek mały, puncher kwiatek średni, puncher narożny, brystol kolorowy, guzik-autko, sztuczne kwiaty, nity Fiskars, nitowniki Fiskars, pianka 3D, klej

piątek, 16 maja 2008

Komplet słoneczny

Nie jest to wprawdzie praca nowa, ale wciąż jestem pod jej urokiem. Był to prezent i nowy właściciel zupełnie się w nim zakochał. Ja również bardzo go lubię.

Komplet stanowi wiaderko metalowe ok.30 cm wysokości, herbatnik z sześcioma przegródkami, oraz sześć podkładek pod herbatę.

Komplet słoneczny w całości

Herbatnik w słoneczniki bez zawartości i z zawartością:D

Metalowe wiaderko zdobione techniką decoupage

niedziela, 11 maja 2008

Trochę nie w czas...

W związku z tym że obecnie dużo pracuję i nie mam czasu ani siły na robienie mowych prac więc chwalę się starszymi. Oto jedna z nich - kartka na konkurs wielkanocny
Kartka została wykonana łączoną techniką z wykorzystaniem decoupage, pergameno i nadmiaru weny Wymiary 10x15 cm
Unikalna kartka na Wielkanoc

sobota, 10 maja 2008

"Biżuteria.Poradnik kolekcjonera"

Jestem w stanie euforii od dzisiejszego popołudnia, kiedy to udało mi się przypadkiem upolować w księgarni kolejną część serii wydawnictwa Arkady. Jak każda z tych małych książeczek, ta również jest kopalnią wiedzy. Tym razem na temat zabytkowej biżuterii. Naprawdę można się z niej nauczyć co, jak, gdzie i od kogo kupować, na co uważać, jak rozróżniać przedmioty i czego się wystrzegać. Poza tym jest podana orientacyjna cena szczególnych okazów przedstawionych w książce. Wprawdzie jest z roku 1997, kiedy książka została wydana, niemniej jednak lepsze to niż nic.
Biżuteria. poradnik kolekcjonera

A całą serią “Poradnik kolekcjonera” jestem zafascynowana odkąd kiedyś udało mi się w antykwariacie w Gliwicach udało mi się okazyjnie dostać jej tom “Secesja”. Niestety książeczka ta zaginęła mi gdzies w odmętach dziejów i nie łudzę się że jeszcze kiedyś wróci do mnie.

poniedziałek, 5 maja 2008

Pudełko z orchideą

Dziś prezentacja pudełeczka - jednego z pierwszych...

Heh, początki przygody z decoupage...

Pudełeczko cieniowane na zewnątrz, wewnątrz błękitne, na wieczku subtelny cracle

Technika: decoupage

Wielkość: 15x15cm

Sue Heaser "Cuda z modeliny"

Moja najnowsza inspiracja. Jestem zachwycona możliwościami tego materiału i łatwością uzyskiwania dzięki niemu zamierzonych efektów.
Próbowałam swoich sił w glinie, w gipsie i w drewnie na zajęciach, jednak efekty nie były takie, jakich oczekiwałam, bo materiał utrudniał realizację projektów. Przy modelinie ten problem odpada. A odpowiednia odporność i trwałość jest zachowana dzięki możliwości wypały, dzięki któremu uzyskujemy twardy materiał, który pozwala jednocześnie na dalszą obróbkę, malowanie, dołączanie dodatkowych elementów, a nawet ponowne wypalenie. A możliwości imitacyjne modeliny powaliły mnie na kolana i chyba nawet wybitna w tej kwestii żywica epoksydowa nie może się z nią równać.
Zdecydowanie polecam wszystkim lubiącym zajęcia manualne. I nawet cena prawie 40 zł mnie nie powstrzymała przed zakupu. Teraz już któryś kolejny raz ją przeglądam i nie mogę się zdecydować, który z tych przedmiotów chcę zrobić najpierw… Książka jest pięknie ilustrowana, zawiera mnóstwo podpowiedzi, projektów a na końcu również galerię prac profesjonalnych artystów tworzących dzieła z modeliny. Kopalnia pomysłów i inspiracji doskonale obrazująca możliwości zastosowana modeliny do różnorodnej twórczości hobbystycznej i artystycznej
Jedynym minusem jest niedostępność w Polsce stosowanych w książce profesjonalnych materiałów, a co za tym idzie niemożność uzyskania niektórych efektów... A szkoda, bo wydawca mógłby dogadać się z firmami wymienionymi w książce i wprowadzić je na nasz rynek. Bo sprowadzanie modeliny zza oceanu to jednak lekka przesada.
Generalnie mimo wszystko jednak zupełny zachwyt!!! Polecam z czystym sumieniem...
cuda z modeliny. techniki, materiały, pomysły. biżuteria, figurki, ozdoby, obrazki

niedziela, 27 kwietnia 2008

Herbatnik z elfami

Prezent urodzinowy dla jednego z moich najbliższych przyjaciół. Bardzo przyjemnie mi się nad nim pracowało, chociaż jak zawsze na ostetnią chwilę. W tym wypadku chyba nawet bardziej niż zwykle... Niestety nie mam fotek lepszej jakości, bo musiałam je trzaskać w ostatniej chwili telefonem, żeby chociaż taka pamiątka została mi po tym elfim herbatniku...

Jednak efekt końcowy był zadowalający, a jubilat zadowolony...

Praca jest wprawdzie z połowy lutego, ale darzę ją szczególnym sentymentem, więc się będę nią chwalić i tak!!!

Herbatnik z elfami dla przyjaciela


Poza tym odkąd mieszkam we Wrocławiu zachłystuję się szybkim i stabilnym netem, zwiedzam craft'owe blogi, podziwiam innych i niestety na własną twórczość już brakuje czasu, więc z bieżacymi pracami trochę krucho. Podejrzewam, że ten stan rzeczy może jeszcze trochę potrwać... Ale na szczęście mogę sobie pozwolić na taki luz nicnierobienia, bo jeszcze sporo prac czeka, żeby się tutaj pojawić.